บทที่ 55

หัวใจของเอเลนค่อยๆ จมดิ่งลง

เธอยืนฟังเสียงกรีดร้องราวกับคนเสียสติของอลิเซีย พลางหลับตาลงเบาๆ รู้สึกเย็นเยียบไปทั้งตัว

บางทีอลิเซียอาจจะเสียใจจริงๆ ที่ให้เธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว แต่เอเลนเสียใจเพียงอย่างเดียวที่ไม่ตื่นรู้ให้เร็วกว่านี้

เธอมองการจราจรเบื้องหน้า สูดลมหายใจเพื่อรวบรวมสติก่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ